AUDIO, VIDEO, DISCO
Letterlijk: ik hoor, ik
zie en ik leer. U ook? Druk de knop van uw radio of TV maar in. Tien
tegen een dat er niets van dat alles gebeurt. U hoort iets dat u veel,
veel vaker heeft gehoord en dat u allang van buiten kent. U ziet banale
beelden die bewegen, maar niets vertellen. En leren doet u al helemaal
niet.
U wordt namelijk
onderhouden. Verpoosd. Verstrooid. Er wordt alles aan gedaan om te
voorkomen dat u iets ziet, iets hoort of leert dat werkelijk
vernieuwend, anders of zelfs maar informatief is. Wetenschap, techniek
en vooral kunst - het lijkt alles niet te bestaan voor de massamedia.
Hier is de wereld gereduceerd tot een nachtmerrieachtige, muzikaal
behangen woonkamer, waarin 8000 ooms en tantes door elkaar kwebbelen,
neuken, ruziën en vooral ook zichzelf en elkaar verkopen.
Het is een feit dat
80% van de Nederlanders zich een hartverzakking ergert aan de
etherreclame; het is ook een feit dat de media zich daar niets van
aantrekken. Ze hoeven dat ook niet, omdat zij een zendvergunning
hebben - en wij niet. Zolang reclame geld in het laatje brengt, zullen
we tegen onze wil worden bestookt met wasmiddelen, maandverband en
steeds meer met promotie van de media zelf. Zo slibt de zendtijd
langzaam dicht: het overdragen van betekenis is niet aan de orde.
Natuurlijk zijn er
uitzonderingen. Bij de BBC werken in ieder geval een paar mensen die
iets mee te delen hebben, en dat zo goed mogelijk proberen te doen.
Saai, misschien, maar een reddingsboei van redelijkheid voor Joegoslaven,
Iraniërs, Burmezen en anderen die in een werkelijk krankzinnige
wereld worden gegijzeld. Ook TV5, WDR of de VPRO willen nog wel eens
iets uitzenden dat niet op de grootste gemene welvaartsdeler is gericht:
programma's waarin informatie niet is versneden tot kleffe
infotainment en waarin kunst niet uitsluitend als glijmiddel dient.
Maar - al even natuurlijk - worden juist deze communicatiekanalen
bedreigd door bezuinigingen of privatisering (kan iemand mij trouwens
eens uitleggen wat dat méér betekent dan platvloers uitverkopen?). Zelfs
de VPRO dreigt ten onder te gaan aan zijn eigen succes. Te vrezen valt
dat er over een paar jaar helemaal niets meer te horen, zien of leren
is.
Nee, om nog een beeld
te kunnen vormen van de verwachtingen en hoop die de telecommunicatie in
zijn kinderjaren ooit wist te wekken, kunt u radio of tv beter niet
aanzetten. Ga liever naar het Eindhovense stadswandelpark. Boven een
altijd licht stinkend eendenvijvertje hangt daar het radiomonument uit
1936, gemaakt ter herdenking van "de eerste radiophonische verbinding
tusschen het Moederland en Nederlandsch Oost-Indië". Echt mooi is het
beeld niet - wel verwachtingsvol, hooggestemd en heroïsch. God verhoede
dat er ooit voor Rob Out of Joop van den Ende een beeld wordt opgericht,
maar dát zal het nooit kunnen zijn.
Misschien, heel
misschien, is met de opkomst van computernetwerken een alternatief
voor de massamedia aan het ontstaan. Daarmee zou een fundamentele
tekortkoming van radio, tv en drukpers opgeheven kunnen worden:
you can't talk back to the media. Zelfs voor dit stukje geldt
het: ik schrijf, u leest. Bent u het met vorm of
inhoud van mijn stuk niet eens, dan kunt u dit krantje in de open
haard werpen (zonde), u kunt mij woedend opbellen (helpt niet) of
een ingezonden brief schrijven (en dan nog: u kunt alleen maar hopen
dat hij ooit onverminkt en integraal wordt gepubliceerd). Allemaal
niet erg effectief en behoorlijk ondemocratisch.
Het aardige van
(sommige) computernetwerken is, dat er van een dergelijke
machtsverhouding weinig sprake is. Het gevolg is een aangename
chaos, waar met enige moeite allerlei waardevols kan worden gezien,
gehoord en geleerd. Bovendien wordt reclame vaak met man en macht
geweerd - en terugpraten kan wel.
Het wordt tijd dat
Eindhoven een elektronische uitkrant krijgt.
MELS DEES