Hologram

 

Er bestaan verschillende soorten hologrammen. De eerste hologrammen konden alleen met bekeken worden door het interferentiepatroon van achteren te belichten met een laser. Op basis hiervan kunnen echter ook reflectiehologrammen worden gemaakt, waarbij het transparante hologram op een spiegelende laag is aangebracht, zodat ze bij gewoon wit licht (van dezelfde kant als de toeschouwer) zichtbaar zijn. Een variatie hierop, het zgn. regenbooghologram, kan in massa worden geproduceerd en wordt gebruikt op bankpassen, creditcards etc. Andere mogelijkheden biedt de volumeholografie, waarbij meerdere hologrammen in de (relatief dikke) lichtgevoelige laag zijn vastgelegd. Zo kan een bewegend, driedimensionaal beeld worden gesuggereerd.

Naast beveiliging wordt holografie vooral toegepast op technisch en wetenschappelijk gebied. Men kan niet alleen zichtbaar licht laten interfereren om een hologram te maken, maar ook elektromagnetische golven met andere golflengten en zelfs (ultra)geluidsgolven. Op die manier kunnen fenomenen als schokgolven, materiaalspanningen en vervormingen zichtbaar gemaakt worden. De laatste decennia worden de mogelijkheden onderzocht om holografie toe te passen bij optische data-opslag. Dit heeft geleid tot de ontwikkeling van een holografische schijf (Holographic Versatile Disc, HVD) met een opslagcapaciteit van 1 TB.